Gmach naszej szkoły to budynek z przełomu XVIII i XIX wieku. Został on wzniesiony przez niemiecką rodzinę Schnei i wchodził w skład kompleksu dworskiego pełniąc rolę budynku mieszkalnego. Na początku XX wieku, w wyniku przeprowadzonej na tych terenach parcelacji, część budynku mieszkalnego przeznaczono na szkołę. Od 1914 roku, po wybudowaniu kościoła ewangelickiego w Wielkim Podlesiu, pozostałą część zamieszkał miejscowy pastor. Po I wojnie światowej, w wyniku postanowień Traktatu Wersalskiego, Wielki Podleś znalazł się w granicach odradzającego się państwa polskiego. Tutejsza ówczesna szkoła liczyła 4 klasy. W czasach okupacji hitlerowskiej w budynku mieściła się szkoła niemiecka. Po zakończeniu działań wojennych, od 1945 roku, rozpoczyna tu działalność 6-klasowa polska szkoła powszechna. Wkrótce potem została ona powiększona o klasę VII. Od początku powojennego okresu, część budynku zamieszkiwana była przez lokatorów. Z dniem 27 marca 1959 roku mieszkaniowa część budynku została przekazana szkole. Natychmiast potem rozpoczęto generalny remont całego budynku, który ukończono latem 1960 roku. W nowoprzejętej części utworzono cztery sale lekcyjne, bibliotekę, gabinet pomocy naukowych oraz mieszkanie dla nauczyciela. W starej części natomiast urządzono salę zastępczą wychowania fizycznego, gabinet biologiczny oraz kancelarię szkolną. W 1961 roku obsiewając działkę szkolną warzywami, założono doświadczalne poletka upraw. Od roku szkolnego 1966/67 naukę rozpoczęła VIII klasa. W szkole corocznie organizowano wiele imprez kulturalnowychowawczych, takich jak: obchody Dnia Nauczyciela, przedstawienia teatralne z udziałem uczniów, zabawy choinkowe, kuligi, konkursy znajomości przepisów ruchu drogowego, igrzyska sportowe - wiązane najczęściej z obchodami Dnia Dziecka, a ponadto wycieczki rowerowe, np. do Wdzydz Kiszewskich. Działały tu różne organizacje młodzieżowe, między innymi ZHP, a w jego ramach szkolna drużyna zuchów, PCK, SKO, LOP. W roku szkolnym 1973/74 kończy się okres świetności szkoły. W tymże roku szkoła w Wielkim Podlesiu stała się szkołą 4-klasową. Związane to było z reformą oświaty, która doprowadziła do utworzenia gminnych szkół zbiorczych. Okoliczne dzieci z klas V-VII uczęszczały do Szkoły Pod-stawowej w Wielkim Klinczu. 4-klasowa szkoła w Wielkim Podlesiu istniała do 1978, po czym została zlikwidowana.Z chwilą zamknięcia szkoły rozpoczął się okres niszczenia budynku. Co prawda w początkowym okresie służył on jako magazyn sprzętu harcerskiego Komendy Hufca w Kościerzynie, jednak brak nakładów na jego utrzymanie i bieżące remonty doprowadził do szybkiego popadania w ruinę. Na wniosek okolicznych mieszkańców Gminna Spółdzielnia utworzyła w dwóch pomieszczeniach budynku Klub Rolnika. Znajdował się tutaj sklep i świetlica z telewizorem, w której organizowano m.in. zebrania mieszkańców i zabawy taneczne. Jedynie te dwa pomieszczenia były na bieżąco remontowane. Pozostała zaś część budynku chyliła się ku upadkowi. Na początku lat 80-tych można było powiedzieć to już o całym budynku z uwagi na zamknięcie Klubu Rolnika. Szybkie niszczenie powodowane było nie tyle upływem czasu, co brakiem odpowiedzialnego gospodarza, który chroniłby go przed niszczącą i grabieżczą działalnością wandali.Z chwilą administracyjnego oddzielenia się gminy od miasta Kościerzyny, na początku lat 90-tych, nastał sprzyjający klimat dla idei odbudowy szkoły podstawowej w Wielkim Podlesiu. Już wiosną 1992 r. zawiązał się Społeczny Komitet Odbudowy Szkoły. W wyniku inspekcji, dokonanej m.in. przez przedstawicieli władz oświatowych i Urzędu Gminy, podjęto decyzję o rozpoczęciu prac remontowo-budowlanych. Głównym inwestorem odbudowy był Urząd Gminy w Kościerzynie. Roboty rozpoczęto w poł. marca 1993 r. Cykl prac zapoczątkowano wzmocnieniem fundamentów i ław od strony jeziora oraz wywiezieniem śmieci i nieczystości gromadzonych tu przez ostatnie kil-kanaście lat. Z uwagi na zabytkowy charakter budynku zachowano jego bryłę i przywrócono dawny wygląd zewnętrzny. Koszta budowy sięgnęły 6 miliardów starych złotych. 1 WRZEŚNIA 1994 r. po raz pierwszy od szesnastu lat zadźwięczał dzwonek i zawrzało dziecię-cym gwarem. W budynku, który jeszcze dwa lata temu był walącą się ruiną, będą uczyły się dzieci. W lipcu 1994 r. podjęto decyzję o budowie sali gimnastycznej. Szybkie tempo prac budowlanych pozwoliło na oddanie do użytku sali sportowej już 4 września 1995 r. Posiadanie przez szkołę tak ważnego obiektu, jakim jest sala gimnastyczna, jest głównym czynnikiem sportowego doskonalenia naszej młodzieży oraz dającym możliwości prowadzenia innych zajęć pozalekcyjnych.Dzięki bardzo dobrej organizacji i mądrej gospodarce w czasie roku szkolnego oraz   i kolonii w okresie ferii letnich i zimowych, szkoła tętni życiem i zadziwia nowymi inwestycjami. W ostatnim czasie wykonano ogrodzenie wokół szkoły, położono polbruk, zagospodarowano zieleńce, wykonano malowanie wewnątrz szkoły oraz drobne naprawy wokół budynku. Ostatnie działania w szczególności poświęcone były przygotowaniom do obchodów 5-lecia szkoły, połączonych z nadaniem im. kontradmirała Xawerego Czernickiego oraz wręczenia sztandaru 15 MAJA 1999 r.